EP 68: นิทาน ผจญภัยตามหาใบหน้าที่แท้จริง -It’s Okay to Not Be Okay กับข้อคิดในชีวิตการทำงาน
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว… ณ ปราสาทแห่งหนึ่งในป่าลึก มีคน 3 คนที่ถูกแม่มดเงาขโมยใบหน้าที่แท้จริงไปมาอาศัยอยู่ด้วยกัน
คุณลุงกล่องพูดว่า “ถ้าเราอยากเลิกทะเลาะกันแล้วมีความสุข เราต้องตามหาใบหน้าที่หายไปกลับคืนมา”
เพื่อออกตามหาใบหน้า พวกเขาเลยกระโดดขึ้นรถบ้านแล้วออกเดินทางไป วันนึงพวกเขาบังเอิญเจอแม่จิ้งจอกร้องไห้คร่ำครวญอยู่ท่ามกลางหิมะ หนุ่มน้อยหน้ากากจึงถามแม่จิ้งจอกว่า “ทำไมคุณป้าถึงร้องไห้ไม่หยุดล่ะครับ”
แม่จิ้งจอกตอบกลับไปว่า “อ๋อ ฉันออกมาหาอะไรกิน แล้วทำลูกที่แบกไว้บนหลังหล่นหายไปในหิมะน่ะสิ”
แม่จิ้งจอกที่น้ำตาแห้งไปจากใบหน้า ก็ทุบอกร่ำไห้ พอหนุ่มน้อยหน้ากากเห็นดังนั้นน้ำตาอุ่นๆก็ไหลพรั่งพรูออกมาจากตาของเขา ทันใดนั้นทุ่งหิมะก็เริ่มละลายอย่างรวดเร็ว ทำให้เจอลูกจิ้งจอกที่นอนแข็งอยู่ตรงนั้น
หลังจากนั้นทั้ง 3 คนก็ออกเดินทางต่อ ไม่นานก็เจอเข้ากับตัวตลกแก้ผ้าเต้นรำอยู่ในสวนดอกไม้หนาม เจ้าหญิงกระป๋องเปล่าจึงถามว่า “ทำไมแหวกเข้าไปในดวงหนาม แล้วตั้งหน้าตั้งตาเต้นล่ะ”
เจ้าตัวตลกก็ได้ตอบกลับมาว่า “ฉันต้องทำแบบนี้เพื่อให้คนหันมาสนใจฉัน แต่มันเจ็บปวดชะมัด แล้วคนก็ไม่สนใจอยู่ดี” เขาตอบ
ดังนั้นเจ้าหญิงกระป๋องเปล่าจึงเดินเข้าไปในทุ่งดอกไม้หนามแล้วเริ่มเต้นไปพร้อมกับตัวตลกด้วย
“เพราะฉันเป็นกระป๋องเปล่าต่อให้โดนหนามแทง ก็ไม่มีแผลหรอก” เจ้าหญิงกระป๋องเปล่าพูดออกมา
พอเจ้าหญิงกระป๋องเปล่าเริ่มกระโดด และเต้นไปด้วยอย่างร่าเริง
ตอนที่เธอเริ่มกระโดดโลดเต้นไปกับตัวตลก
ตัวกระป๋องเปล่าก็เริ่มส่งเสียงดัง ก๊องแก๊ง ก๊องแก๊ง ดังก้องออกมา
เมื่อได้ยินเสียง ผู้คนก็แห่กันเข้ามา เพื่อดูพวกเขาเต้น และโห่ร้องปรบมืออย่างพอใจ
หลังจากนั้นพวกเขาก็เริ่มต้นการเดินทางครั้งใหม่อีกครั้งเพื่อตามหาใบหน้าที่ถูกขโมยไป และแล้วแม่มดเงาผู้ชั่วร้ายก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง
นางจับตัวและลักพาตัวหนุ่มน้อยที่สวมหน้ากากผู้หลั่งน้ำตาให้แม่จิ้งจอก และเจ้าหญิงกระป๋องเปล่าที่เต้นรำฝยดงหนามกับตัวตลกไป
หลังจากนั้นแม่มดเงาก็พูดขึ้นว่า “จากนี้พวกเจ้าจะไม่มีทางจะหาใบหน้าแห่งความสุขเจอ” หลังร่ายคำสาป นางจับพวกเขาไปขังไว้ในโพรงตุ่นที่มืดมิด
ถึงแม้ว่าจากนั้นไม่กี่วัน คุณลุงกล่องจะเจอโพรง แต่โพรงกลับแคบมาก ยังไงก็เข้าไปไม่ได้
“ทำยังไงดี ถ้าจะเข้าไปในโพรงตุ่นนี้ได้ ฉันต้องถอดกล่องออกมานะสิ”
ตอนนั้นเอง ก็มีเสียงของหนุ่มน้อยสวมหน้ากากดังมาจากในโพรง “คุณลุงไม่ต้องห่วงเรา รีบหนีไปเถอะ เดี๋ยวแม่มดเงาจะกลับมาแล้ว”
แต่ว่าคุณลุงกล่องรวบรวมความกล้า ถอดกล่องที่ครอบหัวไว้ออกทิ้งไป แล้วเข้าไปในโพรง เพื่อเข้าไปช่วยหนุ่มน้อยสวมหน้ากากกับเจ้าหญิงกระป๋องเปล่าออกมา
เมื่อทั้งสองออกมาจากโพรงที่สว่างจ้า ทั้งคู่ก็ได้เห็นใบหน้าที่เปราะเปื้อนของคุณลุงถอดที่กล่องแล้วหัวเราะออกมาคิดคักๆ
ระหว่างที่หัวเราะออกมาจู่ๆหน้ากากของหนุ่มน้อยก็ร่วงลงมาที่พื้น กระป๋องเปล่าที่เจ้าหญิงเข้าไปอยู่ ก็หล่นสียงดัง แก๊ง! ลงมาที่พื้น
เมื่อได้เห็นใบหน้าของทั้งคู่ คุณลุงกล่องที่ถอดกล่องทิ้งพูดว่า
“มีความสุข… ดีใจจังเลย…”
“พวกเขาเจอใบหน้าที่แท้จริงระหว่างหัวเราะ…มีความสุข เขามีความสุข ฉันมีความสุข “
แท้จริงแล้วสิ่งที่แม่มดเงาขโมยไปจากพวกเขาไม่ใช่ใบหน้าที่แท้จริงของทั้ง 3 คน แต่เป็นความกล้าที่จะตามหาความสุขต่างหาก
By โกมุนยอง It’s Okay to Not Be Okay EP 16
นิทานตอนสุดท้ายที่ถ่ายถอดเรื่องราวตอนจบของตัวเอก ในซีรีส์ It’s Okay to Not Be Okay
เริ่มจาก มุนซังแท ผู้เป็นคนลุงกล่อง
มุนคังเท ผู้เป็นหนุ่มน้อยหน้ากาก
และสุดท้าย โกมุนยอง ผู้เป็นเจ้าหญิงกระป๋องเปล่า
ที่ได้ออกเดินทางไปตามหาใบหน้าที่แท้จริงที่เปรียบเสมือนความสุข
ซึ่งระหว่างการผจญภัย พวกเขาก็ได้เจอบทเรียนที่ทำให้เขาเติบโตขึ้น
ไม่ว่าจะเป็นการเจอ แม่จิ้งจอก ที่เปรียบเสมือน คังอึนจา และ ตัวตลก ควอนกีโด ที่ตัวเอกได้ช่วยไว้ในซีรีส์
และแม่มดเงา เปรียบเสมือนความกลัวในอดีต ที่ทำให้พวกเขาไม่กล้าออกไปมีความสุข
แต่สุดท้ายด้วยความกล้าของลุงกล่องที่กล้าจะถอดหน้ากาก ทำให้พวกเขา 3 คน หนีจากแม่มดเงาไปได้ และพบกับฉากจบ Happy Ending ที่พวกเขาเจอใบหน้าแห่งความสุข
เหมือนกับปมปริศนาทุกอย่างของตัวเอก 3 คน ที่อยู่ในซีรีย์ ที่ได้ถูกคลายออก และพวกเขาก็ได้เจอกับตอนจบที่สวยงาม ซึ่งเรื่องนี้มันสอนว่า
ความสุขมันอยู่ใกล้ตัวเราเอง เพียงแค่เราต้องมี “ความกล้า” ที่จะไขว่คว้ามัน
ถ้าใครติดตามมาแต่ตอนแรก จะพบว่านิทาน ผจญภัยตามหาใบหน้าที่แท้จริง เหมือนเป็นตอนจบอีกเวอร์ชันที่สวยงามของนิทาน เด็กชายผู้โตมากับฝันร้าย ที่แต่เดิมเด็กชายผู้ขอแม่มดให้ลืมจากฝันร้ายก็ยังคงทุกข์ เพราะ เขาได้หนีปัญหา และไม่มีโอกาสได้เติบโต ในขณะที่นิทาน ผจญภัยตามหาใบหน้าที่แท้จริง เป็นเรื่องราวของเหล่าเด็กน้อยที่กล้าจะผจญภัย กล้าพบกับปัญหา กล้าที่จะเติบโต และสุดท้ายก็ได้เจอความสุขที่แท้จริง
เหมือนในซีรีย์ ที่จุดเริ่มต้นเพียงแค่เริ่มจากการที่ มุนคังเท กล้าเผชิญปัญหา โดยการกลับบ้านเกิด เชื่อมไปถึงฉากจบที่สวยงามของของตัวละครเอกทั้งหมดในซีรีส์ เป็นฉากจบของเรื่องที่สมบูรณ์แบบจริงๆ
ถ้าเปรียบเสมือนในเรื่องการทำงาน ถ้าเรามีความกล้าที่จะทำสิ่งใหม่ กล้าที่จะออกจาก Comfort Zone แล้ว แต่สิ่งที่ได้กลับมาดันยังไม่ใช่สิ่งที่ตามหา
เมื่อเราเติบโตขึ้น ลองกลับมามองสิ่งที่ใกล้ตัวอีกที เพราะ สิ่งที่เราตามหามักจะอยู่ใกล้ตัว แค่เราจะยังมองไม่เห็นถ้าเรายังเติบโตไม่มากพอ
ดังเหมือนในนิทานที่เด็กน้อย 3 คน กล้าออกไปผจญภัย และสุดท้ายก็เจอใบหน้าที่ตามหาว่ามันไม่ได้อยู่ไกลตัวที่ไหน แต่มันเป็นสิ่งที่แอบอยู่ในตัวเด็ก 3 คนนั้นมาตลอด โดยมีความกล้าที่ได้จากการผจญภัยเป็นตัวจุดชนวนค่อยๆดันใบหน้าที่ตามหานั้นออกมา
ทุกสิ่งที่เราทำออกมาไม่ว่าดี หรือไม่ดี
ไม่มีสิ่งใดที่ทำออกมาแล้วไร้ค่า
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราทำ มันทำให้เราเติบโตขึ้น
ดังนั้นจงกล้าที่จะทำ กล้าที่จะลอง
หล่อหลอมตัวเองให้เติบโตเป็นสิ่งที่เราที่ต้องการ
สรุปส่งท้าย
จบแล้วครับตอนสุดท้าย กับนิทาน It’s Okay to Not Be Okay 5 เรื่อง เพื่อนๆมีความคิดเห็นกับนิทานเหล่านี้อย่างไรบ้างครับ เราสามารถมาแชร์กันในคอมเมนต์ด้านใต้ได้เลยนะครับ หรือถ้าใครยังอ่านนิทานแล้วยังไม่อินไม่พอ สามารถไปติดตามต่อในซีรีส์ได้เลย รับรองไม่ผิดหวัง
สุดท้ายนี้ก็หวังว่าสิ่งที่ผมถ่ายทอดออกมาเป็นข้อคิดจากนิทานเหล่านี้จะเป็นประโยชน์ต่อเพื่อนๆไม่มากก็น้อยนะฮะ แล้วเจอกันใหม่กันในเรื่องต่อไป และก็ขอขอบคุณเพื่อนๆที่ติดตามมาจนถึงตอนนี้นะครับ ขอบคุณครับผม 😄😄
